fanatiklerini anlamadığım spor dalı
Stres atmak için güzel bir şey. Stadyuma girip yerini alırsın. Stadyumda aynı anda olan 40.000 kişi sanki 30 yıllık dostun gibi oluyor. Kendi aranda muhabbet ederken rakip futbolcular sahaya çıkar ve aynı anda ıslık çalmaya, yuhalamaya başlarsın. Sonra kendi futbolcuların çıkar ve büyük bir alkış. Maç başlar ve her beraber zıplarsınız, beste, marş söylersiniz. Gol yersiniz hep beraber üzülürsünüz, gol atarsınız ve hayatınızda hiç görmediğiniz insanlarla sarılırsınız. 90 dakika boyunca bağırmanız ses tellerinize zarar verir fakat ertesi gün çıkmayan sesiniz ile "değdi" dersiniz. Hakeme ya da rakip futbolcuya sinirlenirsiniz ve normal hayatta küfür etmekten çekinirken ağzınıza geleni söylersiniz. Kısacası bunun için arkadaşlık bozmadığınız, kimsenin kalbini kırmadığınız, zarar vermediğiniz sürece güzel bir aktivitedir.
Hiç sevmem. Sert bir errrrrkek olmak için futbol sevmek gerektiğini de düşünmüyorum. Bence futbol ve magazinle bu kadar ilgilenilmesinin nedeni iktidarın bunu dayatması. Sürekli olarak derbilerle ilgilenen birisi zamanla siyasi ve sosyal kötülükleri göremez veya görmezden gelir. Mesela derbi mi ne olmuştu, İmamoğlu'nun tutuklanmasını insanlar unutmuştu.
çocukken keyif aldığım, dostluğu ve güveni simgelediğine inandığım oyunken zamanla ismini duyunca bile huzurumu çeken bir tetiklenme unsuruna dönüşen o branş
